Llemosín
Lemosin | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Faláu en | |||||||||||
Faláu en | Francia | ||||||||||
Númberu de falantes | |||||||||||
| |||||||||||
Datos | |||||||||||
Familia |
occitano septentrional (es) ![]() | ||||||||||
Estáu de vulnerabilidá | 4 peligru severu | ||||||||||
Sistema d'escritura | alfabetu llatín | ||||||||||
Códigos | |||||||||||
ISO 639-3 | lms | ||||||||||
![]() | |||||||||||
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Limousin_et_marchois.png/350px-Limousin_et_marchois.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/Map_showing_use_of_Limousin_dialect.jpg/220px-Map_showing_use_of_Limousin_dialect.jpg)
El llemosín ye una variedá dialeutal del occitanu falada pol alredor de 400.000 persones.
Dominiu llingüísticu[editar | editar la fonte]
El llemosín fálase en Francia, nos departamentos de Charente, Creuse, Dordogne, Corrèze, y Haute-Vienne.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
BEC, Pierre. La langue occitane. Coleición Que sais-je?, Paris, PUF, 1963